WARZYWA MOGĄ LECZYĆ CZ. II

Podobne zjawisko występuje przy stosowaniu naparu z rumianku: u jednej osoby na tysiąc wywołuje bezsenność, podczas gdy u innych działa leczniczo. Do leczenia można również używać mięsistych liści kapusty czerwonej lub włoskiej. Im świeższe, tym skuteczniejsze ich działanie. Przed użyciem należy je umyć, wysuszyć, wykroić środkową żyłę główną, a w przypadku przykładania na wrzód lub czulą ranę także resztę unerwienia. Rozgnieść liście wałkiem do ciasta lub butelką na czystej stolnicy. Gdy ukaże się sok na powierzchni, można przystąpić do sporządzenia okładu. Jeden, lub warstwę z dwu, trzech liści, przyłożyć i owinąć bandażem. W przypadku bardzo czułej rany, moczyć liście we wrzątku przez dwie sekundy, co je zmiękcza, a przed nałożeniem na wrzód o brzegach obrzękniętych, twardych i popękanych macerować liście przez pół godziny w oleju słonecznikowym, co powiększa ich antytoksyczność i czyni je bardziej gojącymi. Na ranę zakażoną lub wrzód, egzemę sączącą można przykładać pasemka liści zachodzące na siebie brzegami. Sok wówczas sączy się znacznie łatwiej i spływa na ranę. Na postrzał, nerwoból lędźwiowy, bóle pochodzenia reumatycznego i różne dolegliwości pęcherzykowe, zalecam kataplazmy przyrządzane z dwóch lub z trzech liści gotowanych w małej ilości wody przez 20 minut z dodatkiem 2 cebul i 1 łyżki otrąb. Po wyparowaniu wody umieszcza się wszystko na gazie i ciepłe przykłada do rany. Nie należy przykładać gorących okładów na żołądek, który boli. Diagnozę dolegliwości powinien postawić lekarz, gdyż w przypadku zapalenia wyrostka robaczkowego lub przydatków macicy nie przykłada się gorących opatrunków.