WSKAZANIA LECZNICZE – MAGNEZ CZ. II

Mg występuje również w ziołach, a jego bogatszym źródłem są m in. wrotycz balsamiczny, fiołek trój barwmy, przytulia biała, przelot złocisty, bobrek trójlistny, korzeń czarnego dzikiego bzu, dzika róża (kora i owoc).

Niedobór magnezu, który może wystąpić przy podaży dziennej niższej niż 6 mg/kg wagi ciała, powoduje liczne zaburzenia i choroby organizmu i objawia się nadmierną pobudliwością nerwowo-mieśniową, skłonnością do drgawek, pewnymi zaburzeniami układu nerwowego wspólczulnego (np. zapalenia oka), zaburzeniami dotyczącymi serca (zaburzenia rytmu, drgawki, tężyczka), i naczyń krwionośnych (zakrzepy i in.), które mogą być przyczyną nowotworów. Niedobór Mg sprzyja chorobom psychicznym, nerwicowym, neurologicznym, stanom skurczowym, padaczkom, drgawkom (w szczególności u alkoholików).

Skutki niedoboru Mg są groźne i niekiedy, zwłaszcza jeśli nie nastąpiło w porę rozpoznanie, mogą prowadzić do kalectwa, a nawet być przyczyną zgonu (w szczególności w przypadku SM).

Z mniej ostrych, ale dokuczliwych objawów występują: poranne zmęczenie nawet po wielu godzinach snu, pocenie się w nocy, nieprzyjemne sny lub bezsenność, arytmia serca, bóle stawów, dziąseł, zębów, wrażliwość na zmiany pogody, mrowienie w nogach i w rękach, drgania powiek, utrata równowagi, nagłe zawroty głowy, wypadanie włosów, próchnica zębów, łamanie się paznokci, bóle głowy, zmęczenie, trudności w skoncentrowaniu myśli, spaz- mofilia, zmienność nastroju, osłabienie układu odpornościowego mogące powodować wystąpienie białaczki i potrzebę interwencji lekarza.

Alkohol, zwłaszcza w nadmiarze, przyczynia się do utraty Mg, a jego przyswajanie staje się utrudnione w przypadkach nadmiernego spożywania wit. D, wapnia i białka. Zapas Mg w organizmie wyczerpuje się w nadczynności nadnerczy i przytarczyc. Przyswajanie magnezu utrudnia wiele środków farmaceutycznych.