Sód jest metalem o właściwościach zasadowych i należy do pierwiastków bardzo aktywnych chemicznie. W organizmie ludzkim, wraz z chlorem i potasem odgrywa decydującą rolę w regulacji równowagi kwasowozasadowej, jest współodpowiedzialny za utrzymanie właściwego ciśnienia osmotycznego w płynach ustrojowych, chroni organizm przed nadmierną utratą płynów (kation Na 1 wiąże wodę w tkankach działając pęczniejąco, podczas gdy np. potas sprzyja wydalaniu wody), jest wespół z potasem niezbędny dla normalnego funkcjonowania i utrzymania sprawności nerwów oraz mięśni, wpływa na zachowanie przez nie normalnej pobudliwości. Organizm człowieka zawiera ok. 100 g sodu w formie zjonizowanej, którego większość znajduje się w płynach pozakomórkowych ustroju. Podstawowym źródłem zaopatrzenia organizmu w sód jest só), której dziennie spożycie przez dorosłych nie powinno przekraczać 5 g. Ponieważ sód sprzyja zwiększeniu nadciśnienia tętniczego, toteż chorzy cierpiący na nie winni ograniczyć spożycie soli do 1 g dziennie. W ogóle nie zachęcam do używania białej soli rafinowanej. Sól taka, nawet lekko jodowana, nie jest wskazana dla chorych na serce oraz osób otyłych. Korzystna natomiast jest sól morska, która nie wywołuje otyłości, i może być spożywana przez chorych na serce.
dalej