SÓD (Na)

Sód jest metalem o właściwościach zasadowych i należy do pierwiastków bardzo aktywnych chemicznie. W organizmie ludzkim, wraz z chlorem i potasem odgrywa decydującą rolę w regulacji równowagi kwasowozasadowej, jest współodpowiedzialny za utrzymanie właściwego ciśnienia osmotycznego w płynach ustrojowych, chroni organizm przed nadmierną utratą płynów (kation Na 1 wiąże wodę w tkankach działając pęczniejąco, podczas gdy np. potas sprzyja wydalaniu wody), jest wespół z potasem niezbędny dla normalnego funkcjonowania i utrzymania sprawności nerwów oraz mięśni, wpływa na zachowanie przez nie normalnej pobudliwości. Organizm człowieka zawiera ok. 100 g sodu w formie zjonizowanej, którego większość znajduje się w płynach pozakomórkowych ustroju. Podstawowym źródłem zaopatrzenia organizmu w sód jest só), której dziennie spożycie przez dorosłych nie powinno przekraczać 5 g. Ponieważ sód sprzyja zwiększeniu nadciśnienia tętniczego, toteż chorzy cierpiący na nie winni ograniczyć spożycie soli do 1 g dziennie. W ogóle nie zachęcam do używania białej soli rafinowanej. Sól taka, nawet lekko jodowana, nie jest wskazana dla chorych na serce oraz osób otyłych. Korzystna natomiast jest sól morska, która nie wywołuje otyłości, i może być spożywana przez chorych na serce.

dalej

Ropnie, różne ropienia

Do kompresów używa się rzadkiej papki, w której moczy się kawałek płótna i wyciska nadmiar płynu. Kompresy i okłady należy przytrzymywać pasem elastycznym, flanelowym lub miękkim bandażem w kształcie litery T, np. dla krocza. Okład na karku należy przytrzymywać bandażem doprowadzonym do czoła, a nie wokół szyi. Czas okładu 1-3 godzin, a niekiedy przez całą noc. W przypadku nieprzyjemnego odczucia (chłód, ból) należy okład zdjąć i ponownie nałożyć po upływie 12-24 godzin. Jeżeli kataplazm wyschnie dość szybko, należy zastąpić go nowym. Po usunięciu okładu lub kompresu należy zmyć skórę chłodna lub ciepławą wodą. Rytm przykładania glinki zależy od dolegliwości i reakcji chorego.

dalej

Recepty na różne choroby cz. II

– Katar sienny (alergiczny). Profilaktycznie można używać 1 łyżeczkę miodu rozmarynowego lub tymiankowego przed posiłkami. Wieczorem przed snem wypić roztwór 2 łyżeczek miodu akacjowego z 1 łyżeczką octu jabłkowego i odrobiną wody mineralnej. Po 2,5 miesiącach zaleca się popijać codziennie 1 szklankę wody mineralnej z 2 łyżeczkami miodu i 2 łyżeczkami octu jabłkowego z dodatkiem 5-10 kropli świeżego soku cytrynowego. Kontynuować leczenie profilaktyczne. Całą kurację można przerwać po 2 tygodniach, gdyż w zasadzie groźba kataru siennego została w ten sposób oddalona.

dalej

PORZECZKA CZERWONA

Porzeczka czerwona jest krzewem z rodziny skalnicowatych. Występuje u nas w odmianach: czarnej, czerwonej, różowej i białej. Owoce jadane są na surowo, w przetworach (konfitury, dżemy, soki, wina). Do celów leczniczych służą również liście.

dalej

OLEJ SŁONECZNIKOWY JAKO LEK

Metodę tę można stosować do leczenia bólów głowy, zapalenia oskrzeli, zapalenia zakrzepowego żył, chronicznych chorób krwi, paraliżu, zapalenia korzonków nerwowych, egzemy, epilepsji, guzów żołądka, jelit, serca, płuc, nerek, chorób kobiecych, nowotworów złośliwych, zawałów serca, zapalenia mięśnia sercowego, zapalenia mózgu, zapalenia zatok bocznych nosa, przy paradenotozie i zesztywniających zapaleniu stawów kręgosłupa.

dalej

Niedobory biopierwiastków

Białka, mimo że są podstawowymi składnikami wszystkich organizmów zwierzęcych i roślinnych, muszą być stosowane z umiarem. Kury, które otrzymują ocet jabłkowy z wodą pitną, rosną szybciej, są duże i bardziej odporne na czynniki zewnętrzne. Pisklęta po upływie 3 tygodni są całkowicie upierzone i wypuszczają pióra ogonowe. Drób staje się bardziej mięsisty i łatwiejszy w gotowaniu. Indyki, pijące wodę z octem jabłkowym, mają delikatniejsze mięso i czerwony szpik, co wskazuje na lepsze tworzenie się czerwonych ciałek krwi.

dalej

NIEDOBÓR ŻELAZA

Gdy przyswajanie jest normalne i gdy stosuje się prawidłowe zestawy produktów spożywczych, wystąpienie niedoboru Fe u dorosłych jest mało prawdopodobne. Przeciętna utrata krwi u kobiet w czasie miesiączki wynosi ok. 70 ml, co daje stratę Fe do 28 mg. Taka ilość Fe może być uzupełniona z normalnym pożywieniem.

dalej

NADMIAR MAGNEZU JEST SZKODLIWY

Dla organizmu również szkodliwy jest nadmiar magnezu. W większych ilościach wykazuje on właściwości toksyczne, nadto hamuje odkładanie wapnia w organizmie. Lekarz zapisujący pacjentowi magnez staje więc przed delikatnym problemem.

dalej

LIT (Li)

Lit jest miękkim, srebrzystobialym metalem, jest najlżejszym ciałem stałym (ciężar właściwy – 0,53). Bardzo aktywny chemicznie. Na powietrzu utlenia się, wypiera wodór z wody tworząc mocną zasadę. Odgrywa bardzo ważną rolę w organizmie, jest wykorzystywany w lecznictwie.

dalej

Lecznicze właściwości kapusty cz. II

– Sinusit, nieżyt nosa, katar. Jest to zapalenie zatok przynosowych (jam obocznych nosa, zatok bocznych nosa). Przyłożyć 3 warstwy liści. Rano i wieczorem wpuścić pół łyżeczki świeżego soku do nozdrzy. Stosować inhalacje z mieszanki olejków eterycznych z igliwia sosny, tymianku, lawendy, z eukaliptusa, dając 20 kropli do czaszy z gorącą wodą.

dalej

Kapusta

Kapusta na użytek wewnętrzny w postaci surówki lub świeżego soku jest zalecana na dolegliwości gastryczne, jelitowe, układu oddechowego, ogólne osłabienie. Żelazo, magnez i miedź zawarte w kapuście leczą anemię (nie pić płynów o temperaturze wyżej niż 45 st. C). Kapusta była i jest najlepszym lekiem na szkorbut. Na marskość i puchlinę brzuszną można spożywać z korzyścią sok z kapusty (400 g dziennie w porcjach po 200 g) lub kapustę gotowaną bądź surową (surówki).

dalej

Jabłoń na użytek wewnętrzny – ciąg dalszy

Syrop jabłkowy (nektar) z utartych renet. Macerować przez 2 godziny. Wycisnąć sok. Wypijać po 2 łyżeczki przed każdym posiłkiem, co działa wykrztuśnie, przeczyszczająco i rozwalniająco.

dalej